Լուսանկարը վերցված է «Aргументы и факты» թերթից
Նյութը գրված է «Ազգ»ի 11.12.10
«Ի՞ՆՉ ԿԱ ՊԱՇՏՈՆԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՏԱԿ» հոդվածի առթիվ:
ԲՈԼՈՐԻՆ ԿԱԼԱՆԱՏՈՒՆ
Ու վե՞րջ:
Բա եւրոպական արժեքների ճամփան բռնած Հայաստանում դատ, դատաստան չկա՞: «Արմավիան»,ՀՀ կառավարության հետ (համաձայնությամբ)թալանեց իսրաելահայե րին՝(դիմել էինք Ռոբերտ Քոչարյանին) դատ,դատաստան չկա՞...Թոփչյան Էդվարդը իմ,Ցեղասպանության 90 ամյա տարելիցին նվիրված «Սիփանա քաջեր»ի 15.06.07 ին նշանակված համերգի իրավունքը «նվիրեց» ԱՄՆ-ից եւ Ֆրանսիայից հրավիրված երաժիշտներին իրենց ծրագրերով ԵՐԵՔ ուրբաթյա համերգներով (ինձ եւ մենակա տար որդուս տեղյակ էլ չէր պահել),մշակույթի նախարարն էլ լռեց,սրան էլ գումարած՝ հաջորդ տարի չթողեցին,որ գործս կատարի արդեն նյութը ընթերնած «երկրորդ» դիրիժյոր Ռուբեն Ասատրյանը: «Դես ու դեն» ,ներառյալ ՀՀ Նախագահ եւ ՀՀ Առաջին տիկին, քսանից ավել նամակներ եմ հղել: Լռություն՝ դատ, դատաստան չկա՞... Իսրայելում անգամ եթե մեկի թեւից քաշես՝ կարող է քեզ դատի տալ:«Ձեր» մոտ «ափաշքյարա» մարդ են ծեծում,էն էլ, ով՝ ում:Ու վե՞րջ:Իյա՛:«Խնդալու կամ լալու պատճառ չի՞ք»: Դե,ուրեմն«Ողջույն արխադաշ Ալուն,Հաղթանակ գործին Իլյիչի»՝ ի նկատի ունեմ,որ «քարով խփում են» «Տուն արի»ծրագրին:Նաեւ մեր գլխին, որովհե տեւ մենք,տարիքով մեծերս, խորհուրդ ու խրատ ենք տալիս մեր զավակներին,որ վերջ ի վերջո հանգրվանեն ՏԱՆԸ:Իսկ նրանք ասում են «էս չի՞ ձեր Հայաստանը» նամանավանդ մեծ թոռս արդեն եկել տեսել է:Նա արդեն տասնյոթն անց է եւ ցավոք , թե հուրախություն ինձ, անգամ նայելով հայկական հեռուստածրագրերը՝(աման-աման)շատ բան է հասկանում...(այսօր «Երկիր»հեռուստածրագրի ազդի ժամանակ չորս«հայ»աղջիկներ պորտապարի էլեմենտներ էին մատուցում: Հեյ, դաշնակցութ յուն,ուր ես)...Դե եկ, Վարդապետ ու մի խենթենա... Ես իմ զայրույթն եմ հայտնում եւ ինչպես կասեր «Նվագախմբի տղաները»կ/ֆ-ում՝ բոլորին ԿԱԼԱՆԱՏՈՒՆ: ՀՀ Նախագահի «կոսմետիկ»վիրահատությունը զարմանք է առաջացնում:Թուրը չի կտրու՞մ:Թե՞ «կտրում»է մինչեւ հրաժարական պահանջելու սահմանը:Իսկ նախագահի աշխատակազմի արարողակարգի բաժնի աշխատակից Արամ Կանդայանի(ԱԿ) տղամարդկային արժանապատվությունը(դե արի ու մի ասա՝ «արժանիքները») չի ներու՞մ,որ ինքը նախաձեռնի դատական գործըն թացը: Օրենքը դա՛ է պահանջում:Տուժողը պիտի դիմի իրավական մարմիններին, (չնայած Նախագահն էլ կարող է «համեստություն»չանել):Համոզված եմ,որ այս հարցում ԱԿ-ը երկընտրանքի մեջ է՝ «Բա որ կատուն գա մեր վրա՞»Եւ այնուամենայ նիվ՝ Ինչ կնշանակե քաղաքապետը «հրաժարական տվեց»:Ի՞նչհրաժարական: Դատ,դատ,դատ-որ ուրիշը վախենա,հատկապես ԱԺ-ի որոշ «ասպետներ»: Հրանուշ Հակոբյանին էլ ասեք,որ ես ցավում եմ նրա ներդրած ջանքերի համար(իմն էլ հետը)՝ էս տեսակ Հայաստանում ոչ ոք «Տուն չի գա»:Եւ ոչ էլ՝ Պլասիդո Դոմինգոն՝ ոնց որ լինի՝ կիմանա...(գոնե ադրբեջանում հոգ կտանեն դրա մասին)...
Նուբար Ասլանյան:Հայֆա,Իսրայել:11.12.10
Հ.Գ.
Այս հոդվածի թլպատված տարբերակը ԴԱՏ,ԴԱՏԱՍՏԱՆ ՉԿԱ՞ վերնագրով հրատա րակված է «Ազգ»ի 11.12.10 համարում՝ http://www.azg.am/AM/2010121114 եւ http://www.armtown.com/news/am/azg/20101211/2010121114/ որին հեղինակը դեմ է:
|